“วันใหม่” คือชื่อเด็กชายคนหนึ่ง
กำเนิดในป่าอ้อย มีแม่เป็นหมอตำแย
พ่อของวันใหม่หายไปพร้อมกับสัญชาติที่ไม่เคยมี
บนเทือกเขาพนมดงเร็ก ต้นไม้ทุกต้นมีสิทธิ์โอบกอดผืนแผ่นดิน
ไม่เว้นแม้แต่ลูกระเบิด
แม่เคยบอกวันใหม่ด้วยแววตาแห่งหวังว่า
“ผืนแผ่นดินไม่เคยเลือกเมล็ดพันธุ์”
วันใหม่ยิ้ม ได้แต่หวังว่าวันหนึ่งจะเข้าใจในสิ่งที่แม่บอก
“วันใหม่” คือชื่อเด็กชายไร้สิทธิ์
เป็นสิทธิ์ซึ่งคล้ายการสืบทอดทางสายเลือด เป็นพันธุกรรมอมตะ
“ประเทศไทย” คือดินแดนที่แม่และวันใหม่หวังจะฝังเมล็ดพันธุ์ หยั่งรากฝากดอกผล
วันหนึ่งหมากัดวันใหม่ ครูประจำชั้นรีบพาวันใหม่ไปหาหมอ
วันใหม่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ครูทำได้เพียงปลอบใจ ชวนคุยกลบเกลื่อนอาการบาดเจ็บ
จนมาถึงโรงพยาบาล วันใหม่บอกครูอีกครั้ง “ครูครับผมเจ็บแผล”
ครูเข้าไปเจรจากับคุณหมออยู่นาน ก่อนเดินคอตกออกมา
“เด็กชายวันใหม่ ไม่มีพ่อ ไม่มีสิทธิ์ สิทธิ์เธอยังไม่เกิด”
“วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้ามีราคา”
“วันใหม่ไม่มีข้อมูลประวัติ ครูต้องคีย์สิทธิ์ให้ก่อน” ครูคิดในใจ
“เด็กชายวันใหม่” เด็กชายผู้เกิดในวันปีใหม่ไทยมองหน้าคุณครู
พร้อมกับร้องไห้อีกครั้งด้วยความเจ็บปวด
สำหรับครูประจำชั้น เธอน้ำตาตกใน
ก่อนร้องไห้ด้วยความเจ็บใจ
บรรจง บุรินประโคน
สนับสนุนวรรณกรรมไทย โดย
Author
