CULTURE

บทความคราวก่อน เราเล่าไปแล้วว่า ยุค Impressionism มาจากไหน แล้วทำไมรูปถึงมีสีแตกๆ มองเป็นภาพมัวๆ ไม่ชัด แต่ศิลปะในยุค Impressionism นอกจากภาพวาดแล้ว ก็มีอีกอย่างที่แตกตัวเหมือนกัน สิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถรับรู้ด้วยตา แต่รับรู้ได้ด้วยหู นั่นก็คือ! คอตตอนบัต!!! ไม่ใช่! เพลงค่ะ! เพลง! เพลงในยุค Impressionism มีลักษณะเด่นอย่างนึงคือ เสียงมันจะกรุ๊งกริ๊งๆ เหมือนเวลาที่เอามือไปรูดระฆังราวแล้วมันกรุ๊งกริ๊งๆ ตามมือ หรือก็คือการที่นักแต่งเพลงหยิบคอร์ดของเพลงนั้นออกมาเล่นทีละโน้ตเรียงกัน ดังนั้นเวลาเล่นเพลงในยุค Impressionism แล้ว แทนที่จะเล่นคอร์ดหลายตัวพร้อมกันปรึ๊งเดียว เขาก็จะเล่นคอร์ดให้ไล่ๆ แตกๆ ไปแทน ถ้าจะให้เห็นภาพ ลองเอาเพลงนี้ไปฟังค่ะ เพลงนี้ชื่อ ‘Arabesque No.1’ โดย Claude Debussy ถ้าฟังดีๆ เราจะสังเกตว่าคอร์ดของเพลงจะไม่เล่นพร้อมกันทีเดียว แต่จะเป็นโน้ตที่ไล่ๆๆๆ กันไปเรื่อยๆ แทน ความตลกก็คือ ในขณะที่ฝั่งจิตรกรรมมีลุง คล็อด โมเนต์ (Claude Monet) เป็นพ่อใหญ่ในวงการ ฝั่งดนตรีเองก็มีตาลุง คล็อด […]