ภาพยนตร์สารคดี Where to Invade Next (2015) ผู้กำกับสัญชาติอเมริกัน ไมเคิล มัวร์ ออกเดินทางไปประเทศต่างๆ เพื่อ ‘ขโมยไอเดียดีๆ’ ทั่วโลกมาปรับใช้กับสหรัฐ – ประเทศของเขา และข้อแตกต่างข้อหนึ่ง…ที่ใหญ่มากๆ ระหว่างสหรัฐกับชาติอื่นๆ ก็คือ ‘วันลาพักร้อน’ ซึ่งหมายถึง วันลาพักร้อนแบบไม่ถูกหักเงินเดือนตามกฎหมาย (paid vacation)
ปีที่ผ่านมา เมื่อเทียบกับชาติตะวันตกอื่นๆ อเมริกาถือว่าเป็นชาติที่คนทำงานหนักหัวปักหัวปำคาโต๊ะ 1,700 ชั่วโมงต่อปี ฮอลิเดย์คือสิ่งแปลกปลอม แวเคชั่นคือเรื่องแฟนตาซี อเมริกันชนกว่าครึ่งทำงานโดยไม่หยุดลาพักร้อน หรือเท่ากับว่า พวกเขาทำวันหยุดสนุกสนานหายไปรวมๆ ราว 662 ล้านวันต่อปี นี่เป็นเหตุผลหนึ่งว่าทำไมฝรั่งที่มาเที่ยวแถบเอเชียมาจากยุโรปเป็นส่วนใหญ่
ไม่ใช่ว่าไม่มีวันหยุด แต่พวกเขาก็ปฏิเสธการหันหลังให้กับโต๊ะทำงานไปท่องเที่ยวไกลๆ ลูกจ้างสหรัฐ 54 เปอร์เซ็นต์ ไม่ได้ใช้วันหยุดเหล่านี้ ‘หยุดงาน’ จริงๆ ขณะที่วัฒนธรรมองค์กรต่างๆ ก็ไม่ได้เห็นว่า การลาพักร้อนเป็นเรื่องสำคัญสักเท่าไหร่
จากการสำรวจเรื่องวันหยุดของ Project: Time Off พบเหตุผลของการทำงานไม่ยอมหยุดคือ 43 เปอร์เซ็นต์กลัวว่าหลังกลับจากพักร้อนจะมีงานท่วมหัวรออยู่ ขณะอีก 34 เปอร์เซ็นต์เชื่อว่าไม่มีใครทำงานแทนตัวเองได้ 33 เปอร์เซ็นต์รู้สึกว่าการลาพักร้อนเป็นเรื่องยากสำหรับพนักงานซีเนียร์ 32 เปอร์เซ็นต์ไม่มีเงินพอจะไปเที่ยวไกลๆ ลึกไปกว่านั้น 26 เปอร์เซ็นต์ต้องการทำให้บอสเห็นความตั้งใจทุ่มเท
Project: Time Off ถึงขั้นใช้คำว่า “We’ve become a nation of Workmatyrs” – ยอมตายถวายชีวิตเพื่องาน
เดิมทีอเมริกันชนมีวันลาพักร้อนเฉลี่ยตั้งแต่ปี 1978-2000 คือ 20.3 วัน และตั้งแต่ปี 1996 ตัวเลขลงสู่กราฟดิ่งลงเรื่อยๆ แต่ข่าวดีล่าสุดคือ ปีที่แล้ว ตัวเลขวันพักร้อนขยับมาอยู่ที่ 16.8 วัน ตัวเลขนี้ขยับจากจุดต่ำสุดในปี 2013 ครึ่งวัน ซึ่ง เคที เดนิส (Katie Denis) จาก Project: Time Off กล่าวว่า “เป็นครึ่งวันที่สำคัญมาก”
วันลาพักร้อนในประเทศอื่น
ในยุโรป เบลเยียมสามารถลาพักร้อนได้อย่างต่ำๆ 20 วัน บวกกับวันหยุดประจำชาติอีก 10 วัน เป็น 30 วัน! ไม่ต่างจากในอิตาลี ที่ลาได้ 20 วัน ไม่รวมวันหยุดประจำชาติอีก 11 วัน
ฝรั่งเศสไปไกลกว่านั้น จนนับเป็นชาติที่มีวันลาพักร้อนอันดับต้นๆ ของโลก โดยมีวันพักร้อน 30 วันต่อปี ชั่วโมงทำงานปกติคือ 35 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ซึ่งถือว่าน้อยที่สุดในสหภาพยุโรป
ข้อมูลจากธนาคารโลกระบุว่า สหรัฐคือประเทศพัฒนาแล้วประเทศเดียวที่ไม่การันตีวันพักร้อนประจำปีของพนักงาน ขณะที่ประเทศที่ลาพักร้อนแล้วไม่ได้รับค่าจ้างคือ คิริบาติ ไลบีเรีย หมู่เกาะมาร์แชลล์ ปาเลา
อ้างอิงจาก Center for Economic and Policy Research (CEPR) กว่า 1 ใน 4 ของพนักงานอเมริกันไม่มีวันพักร้อนที่ได้รับค่าจ้าง สถิติบอกว่า ตัวเลขวันลาพักร้อนเฉลี่ยในกลุ่มพนักงานเอกชนคือ 10 วัน บวกกับวันหยุดสาธารณะอีกหกวันต่อปี
ที่มา: Expedia.com, 2015 Vacation Deprivation Study