ปัญหาการกลั่นแกล้ง ข่มเหงรังแก หรือล้อเลียนกันของเด็กๆ อาจดูเหมือนเป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้ทั่วไป แต่หากผู้ใหญ่เพิกเฉยหรือปล่อยผ่านเลยไป อาจทำให้ปัญหานั้นไม่ได้รับการคลี่คลาย และสั่งสมจนกลายเป็นปมฝังลึกอยู่ในความรู้สึกของเด็กที่ถูกรังแก จนในที่สุดอาจเกิดการตอบโต้ด้วยความรุนแรงชนิดที่คาดไม่ถึง
สำหรับเด็กที่ถูกกระทำรุนแรง อาจส่งผลให้มีปัญหาด้านพฤติกรรมและอารมณ์ อันสืบเนื่องมาจากบาดแผลในใจ อาการที่ปรากฏ อาทิ หวาดวิตก สูญเสียความมั่นใจ รู้สึกโดดเดี่ยว ด้อยค่า ไปจนถึงซึมเศร้า ในทางกลับกัน เด็กที่ถูกกระทำก็มีโอกาสเสี่ยงที่จะกลายเป็นผู้รังแกคนอื่นเสียเอง
ขณะเดียวกัน เด็กที่มีพฤติกรรมใช้ความรุนแรง จะมีความก้าวร้าว ชอบทำร้ายผู้อื่น ทำลายสิ่งของ และมีความเสี่ยงที่จะใช้แอลกอฮอล์หรือสารเสพติด
หากสืบสาวให้ลึกลงไปถึงเหตุปัจจัยของความรุนแรง จะพบว่าจุดเริ่มต้นของปัญหามักมาจากคนในครอบครัวที่ทำตัวเป็นเยี่ยงอย่างให้เด็กทำตาม เช่นนี้แล้วการแก้ปัญหาที่ตัวเด็กแต่เพียงฝ่ายเดียวจึงไม่ใช่คำตอบเสมอไป