ปี 1994 ประเทศแอฟริกาใต้หลุดพ้นจากอำนาจเผด็จการและยุติการเหยียดผิว โดยพรรคสมัชชาแห่งชาติแอฟริกา (The African National Congress: ANC) มีอำนาจสูงสุด
ปลายปี 2017 แอฟริกาใต้มีการโหวตใช้นโยบายเวนคืนที่ดินใหม่โดยไม่จ่ายค่าชดเชย เพราะประเทศแอฟริกาใต้มีพื้นที่สำหรับการอยู่อาศัยไม่เพียงพอ ปัญหานี้เป็นผลพวงของระบบการปกครองที่แบ่งแยกสีผิวมาเกือบ 50 ปี
นโยบายดังกล่าวนำไปสู่ข้อถกเถียงภายในประเทศแอฟริกาใต้ คือมีทั้งฝ่ายเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
ฝ่ายที่เห็นด้วยกับการเวนคืนมองว่า
การจัดสรรพื้นที่ใหม่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจครั้งใหญ่
พวกเขาเชื่อว่านโยบายดังกล่าวจะช่วยลดความเหลื่อมล้ำภายในประเทศ ในทางตรงกันข้าม ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกล่าวว่า การปฏิรูปดังกล่าวจะทำลายเศรษฐกิจของประเทศ
ข้อโต้แย้งนี้ยังคงถกเถียงกันอยู่ในสมัชชา ANC และเป็นสิ่งที่กลุ่มหัวรุนแรงใช้ต่อต้านผู้เกี่ยวข้องกับฝ่าย ซีริล รามาโฟซา (Cyril Ramaphosa) ที่เพิ่งเข้ามาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีในเดือนกุมภาพันธ์
พื้นที่ปัญหาส่วนมากจะเป็นฟาร์มขนาดใหญ่และพื้นที่เชิงพาณิชย์ที่ตั้งอยู่ในเมืองและรอบๆ พื้นที่เมืองของแฟริกาใต้ ซึ่งความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในแต่ละพื้นที่จะแตกต่างกัน เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นพยายามบังคับใช้กฎหมายเพื่อแก้ไขปัญหาต่อความต้องการขนานใหญ่ในการครอบครองที่ดินเพื่อสร้างบ้าน
ทุกสัปดาห์จะมีผู้บุกรุกผิดกฎหมายย้ายเข้าไปอยู่ในค่ายผู้อพยพที่รัฐบาลจัดเตรียมเอาไว้ให้ เพราะพวกเขาไม่มีเงินมากพอที่จะจ่ายเงินค่าเช่าห้อง ในค่ายผู้อพยพจะมีเจ้าหน้าที่ดูแลรักษาความปลอดภัยคือ ‘The Red Ants’
The Red Ants คือใคร?
บริษัทของ The Red Ants ตั้งอยู่ที่ฟาร์มในเมืองที่มั่งคั่งร่ำรวยอย่างเมืองเชาเทง (Gauteng) รถซึ่งบรรทุกคนหลายร้อยจะเข้ามาสองหรือสามครั้งต่อสัปดาห์ นำขบวนโดย ‘เจ้าหน้าที่รัฐ’ ที่อาวุธครบมือ ขบวนการ ‘มดแดง’ ถูกวิพากษณ์วิจารณ์หลายครั้งจากนักสิทธิมนุษยชน เพราะมีประวัติโจรกรรมไปจนถึงก่ออาชญากรรมหลายต่อหลายครั้ง แต่แทบไม่มีรายงานในสื่อของแอฟริกาใต้เลย
The Red Ants ส่วนใหญ่จะเป็นชายวัยรุ่น สวมชุดหมีสีแดงและหมวกกันน็อค รัฐบาลจ้างกลุ่ม The Red Ants เพื่อย้ายผู้บุกรุกออกจากพื้นที่ไปยังค่ายอพยพ โดยใช้ความรุนแรง หรือกล่าวได้ว่า The Red Ants เป็นกองกำลังที่ติดอาวุธ
สมาชิกของ The Red Ants มาจากพื้นที่ยากจน อยู่ในหมู่บ้านชนบท พื้นที่ห่างไกล หรือมาจากย่านอันตราย ส่วนใหญ่นั้นจะเป็นเด็ก หลายคนไม่ได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พวกเขาได้รับค่าจ้างวันละ 10 ดอลลาร์ ซึ่งหน้าที่หลักของกลุ่ม The Red Ants คือคอยจัดการประชาชนที่ขัดขืนคำสั่งของรัฐบาล บุกรุกและอาศัยอยู่ตามอาคารต่างๆ
ในด้านความเห็นของประชาชนที่มีต่อกลุ่ม The Red Ants มีทั้งสนับสนุนและต่อต้าน เช่น หญิงสูงวัยคนหนึ่งยกย่องการทำงานของ The Red Ants เพราะงานที่เหล่าชายชุดแดงทำเป็นงานที่รัฐบาลไม่ต้องลงมือเอง
ในส่วนองค์กร คนของ The Red Ants มีความจงรักภักดีต่อพวกพ้องและผู้ว่าจ้าง โดย โจฮัน บอช (Johan Bosch) เกษตรกรและผู้ก่อตั้ง The Red Ants กล่าวว่า
พวกเราคือครอบครัว เราช่วยดูแลซึ่งกันและกัน เราสร้างชุมชนขึ้นมา
ตัวอย่างการทำงานของ The Red Ants เช่น การขับไล่ผู้คนนับร้อยออกจากอพาร์ตเมนต์ที่ถูกทิ้งร้างไว้ตั้งแต่ยุค 1990 ใจกลางเมืองโจฮันเนสเบิร์ก ภายในนั้นมีก๊อกน้ำเพียงสามก๊อก ไม่มีห้องน้ำ และไม่มีไฟฟ้า ผู้ถูกขับไล่แม้อยู่อาศัยมานานแต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน และบางครั้งหากมีผู้ต่อต้าน ก็จะถูกสมาชิก The Red Ants ยิงหรือไม่ก็แทงตาย
ผู้ไม่เห็นด้วยกับนโยบายการเวนคืนที่ดินของรัฐบาลและการทำงานของขบวนการอย่างพ่อค้าวัย 58 ปี ผู้จัดจำหน่ายผักให้แก่ครอบครัวที่ขาดแคลนอาหาร กล่าวว่า “เราต่อต้านรัฐบาลนี้อย่างมาก…คุณไม่สามารถอนุญาตให้มีการบุกรุกที่ดินเกิดขึ้นได้”
มีบางเหตุการณ์ที่ประชาชนต่อสู้กับ The Red Ants จนเสียชีวิต อย่างกรณีที่เหล่ามดแดงได้รับการว่าจ้างให้ขับไล้ผู้บุกรุกออกจากอาคารที่ตั้งอยู่ที่แลเนเชีย (Lanesia) ทางตอนใต้ของเมืองโจฮันเนสเบิร์ก เพื่อสร้างห้างสรรพสินค้า กลุ่ม The Red Ants เริ่มทำการขับไล่ตั้งแต่เช้า แต่ผู้อาศัยก็พร้อมต่อสู้กับ The Red Ants ด้วยมีดและไม้
การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือดจนทำให้มีผู้เสียชีวิตสองคน ทำให้ฝ่าย The Red Ants ต้องถอนตัวออกจากพื้นที่ ผู้เสียชีวิตเป็นฝ่ายผู้อยู่อาศัย ศพของทั้งสองคนกองอยู่บนพื้น หนึ่งตายจากการบาดเจ็บที่ศีรษะ ส่วนอีกหนึ่งเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ความรุนแรงที่เกิดขึ้นได้รับแจ้งความจากหน่วยงานกำกับดูแลอุตสาหกรรมรักษาความปลอดภัย ทางองค์กรมดแดงของบอชปฏิเสธข้อกล่าวหาการกระทำผิดทั้งหมด และภายในไม่กี่สัปดาห์ The Red Ants ก็กลับมาทำงานอีกครั้ง
จากการรายงานของ Randburg Sun บอกว่าเมื่อวันที่ 17 เมษายนที่ผ่านมา The Red Ants ได้เข้าทุบทำลายแฟลต ขนย้ายเฟอร์นิเจอร์ เสื้อผ้า เครื่องใช้ไฟฟ้า ของผู้อยู่อาศัยออกมาทั้งหมด ตามที่ ผู้กองอเล็กซ์ เวอร์มัค (Alex Vermaak) บอกว่า เจ้าหน้าที่ศาลสูงมีคำสั่งให้ขับไล่ผู้ที่อาศัยอยู่ในแฟลต 70 ห้องใน 19 อาคาร ที่ตั้งอยู่บริเวณ Windsor East
ก่อนที่จะมีการขับไล่ ทางเจ้าหน้าที่ได้แจ้งเตือนให้ย้ายออกภายในวันที่ 9 เมษายน เวอร์มัคกล่าวว่า “ผู้อยู่อาศัยไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาการเช่า แม้ว่าผู้อยู่อาศัยจะจ่ายเงินค่าเช่าให้แก่ Windsor Community Recovery Movement แต่ศาลก็ไม่ยอมให้พวกเขาอยู่”
ในด้านของผู้ถูกขับไล่กล่าวว่า “ฉันจ่ายค่าเช่าเป็นประจำ ซึ่งมันไม่ยุติธรรมเลย…แล้วคืนนี้ฉันจะไปนอนที่ไหน” ในขณะที่ผู้ร่วมเหตุการณ์คนอื่นๆ มีความเห็นที่แตกต่างออกไป เช่น ผู้อาศัยนิรนามบอกว่า
ฉันว่านี่เป็นสิ่งที่ดี เพราะถ้าฉันไม่จ่ายเงินค่าเช่า ฉันก็จะถูกขับไล่ ฉะนั้นคนที่ไม่จ่ายเงินค่าเช่าก็ต้องออกไป