A Monster Calls: ปีศาจเยียวยา

grzxsxm8phl3uudh3czqkdet7gr

 เรื่อง: Kiribun

วันที่แม่ป่วย

15 ปีก่อน ตอนที่รู้ว่าแม่ป่วยหนัก คือวันที่แม่ล้มลงไปนอนหน้าห้องน้ำ เราอยู่บ้านกันสองคน เวลานั้นฉันไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะมีสติมากพอ และแทนที่จะโทรเรียกรถพยาบาล ฉันก็กลับวิ่งออกไปที่ถนน โบกมือเรียกแท็กซี่

แม่ยังคงมีสติอยู่ แต่บ่นว่าหายใจไม่ค่อยออก เราบีบมือกันแน่น ฉันบังคับน้ำตาไม่ให้ไหล  รู้เพียงว่าคนที่ต้องเข้มแข็งที่สุดในเวลานี้คือฉันเอง

 

เสียงเพรียกของปีศาจตอนเที่ยงคืน

คอนอาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน แม่ผู้ต้องเข้ารับเคมีบำบัดและมันมีผลกับผมของเธอ บ้านที่ทึมเทาเศร้าหมอง ความป่วยไข้ของแม่ทำให้คอนเป็นเด็กที่มีรอยดำคล้ำใต้ดวงตา – ความทุกข์เศร้าของเขาปรากฏออกมาแบบนั้น

จะมีอะไรเลวร้ายไปกว่าการที่เด็กวัยอย่างคอนจะต้องเผชิญแต่ฝันร้ายซ้ำๆ ซากๆ จนวันหนึ่งฝันร้ายนั้นก็กลับมีชีวิต และปลุกให้เขาตื่นขึ้นเมื่อเวลา 00.07 น.

 

หนึ่งเดือนยาวนานเหมือนสิบปี

หลังจากแม่เข้ารับการผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ แม่ยังคงต้องพักอยู่ในห้องไอซียู วันแรกๆ หมอบอกว่าอาจจะแค่หนึ่งสัปดาห์ แต่แล้วมันก็ล่วงเลยเข้าไปสอง-สาม-สี่ จนเป็นเดือน

ฉันไปเยี่ยมแม่ทุกวัน แม่ยังคงนอนไม่ได้สติ บางวัน จู่ๆ ก็มีน้ำตาไหลออกมาที่หางตาของแม่ แต่อวัยวะส่วนอื่นของแม่ไม่ยอมขยับ–

จนกระทั่งหมอบอกว่า พวกเราอาจต้องทำใจ…

 

ต้นไม้บำบัดที่ชื่อ ‘ยิว’

ในเวลาเที่ยงคืนเจ็ดนาที คืนหนึ่ง ปีศาจต้นยิวก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าต่างห้องคอน เขามาเพื่อเล่านิทานให้คอนฟังสามเรื่อง และมีข้อแม้ว่าเมื่อจบเรื่องที่สาม คอนจะต้องเล่าเรื่องที่สี่ให้เขาฟัง

คอนเป็นเด็กกล้าหาญ เขาไม่เกรงกลัวต้นไม้ปีศาจยักษ์ตนนั้นแม้แต่น้อย ตรงข้าม บางทีคอนอาจรู้สึกว่าในยามวิกาลที่เขาต้องฝันร้ายเช่นนี้ – เขายังมีเพื่อน

 

วันสิ้นสุด

วันสุดท้ายในห้องไอซียูของแม่ ฉัน พี่ชาย และพ่อ เราเตรียมเสื้อผ้าชุดใหม่มาเปลี่ยนให้แม่ ตามที่หมอได้โทรศัพท์ไปแจ้งอาการกลางดึก

ฉันยืนข้างเตียง จับมือแม่มากุมไว้… มันแสนจะเจ็บปวดทรมานใจ และฉันไม่ได้กลั้นน้ำตาอีกต่อไปแล้ว แค่เพียงปล่อยให้มันไหลออกมาเงียบๆ

ก่อนหน้านั้นหลายวัน พ่อพาฉันและพี่ๆ ไปตระเวนตามวัดหลายแห่ง เราจุดธูป ยกมือไหว้ขอพรพระ อธิษฐานขอให้แม่กลับมาแข็งแรง หายป่วย

ฉันไม่รู้เลยว่าพ่อกับพี่ชายคิดยังไงบ้าง เราไม่ได้พูดคุยกันมากนัก และความจริงในใจที่ทำให้ฉันเกลียดตัวเองในตอนนั้นก็คือ…

ฉันอยากให้แม่ไปพ้นจากความทรมาน

 

มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาจะไปให้พ้นทุกข์

ถึงเวลาที่คอนจะต้องเล่านิทานเรื่องที่สี่ให้ต้นยิวฟัง ในโลกของคอนที่เต็มไปด้วยฝันร้ายเรื่องเดิมๆ นิทานของเขาคือเรื่องราวในชีวิตจริง

เมื่อโรคร้ายของแม่ไม่อาจบำบัดรักษาด้วยเคมีอื่นใด

ความจริงในใจของคอนคือสิ่งเดียวที่จะเยียวยาและปลดปล่อยแม่ให้เป็นอิสระ

 

ก่อนหน้านั้น–

ฉากสุดท้ายในนิทานที่เขาเล่าให้ต้นยิวฟัง แผดก้องจากปากของเขา…

“ผมอยากให้เรื่องนี้จบลงเสียที!”

 

 

Author

คีรีบูน วงษ์ชื่น
นักพิสูจน์อักษร

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ โดยการเข้าใช้งานเว็บไซต์นี้ถือว่าท่านได้อนุญาตให้เราใช้คุกกี้ตาม นโยบายความเป็นส่วนตัว

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
Manage Consent Preferences
  • Always Active

บันทึกการตั้งค่า