เรื่อง: ณัฐกานต์ อมาตยกุล
“Gayby Baby เป็นหนังสารคดีที่ทำให้น้ำตารื้นสลับกับหัวเราะครืนได้เป็นพักๆ”
เราอาจจะคุ้นชินแล้วกับเรื่องราวที่พ่อแม่ค้นพบว่าลูกเป็นเกย์หรือเพศที่สามแล้วความรักก็ทำให้พวกเขายังคงเป็นครอบครัว แม้จะมีสิ่งที่ผิดคาดไปจากวันแรกที่ลูกเกิด แต่ Gayby Baby อาจเป็นเรื่องจริงที่ไกลจากจินตนาการเราไปหน่อย
“เวลาบอกเพื่อนที่โรงเรียนว่า แม่ฉันเป็นเกย์ เขาก็ว่า อะไรนะ?!”
เอโบนี เด็กหญิงคนหนึ่งในเรื่องพูดด้วยสีหน้าชวนขบขัน แม้ว่านั่นน่าจะเป็นประเด็นใหญ่ในชีวิตของเธอ ท่ามกลางเด็กจากสี่ครอบครัวในเรื่อง Gayby Baby เธอคือเด็กในครอบครัวที่มีลูกสามคน และแม่สองคน
แต่ Gayby Baby ไม่ได้ยื่นประเด็นการเรียกร้องสิทธิ์ของคนรักเพศเดียวกันพุ่งใส่หน้าเรา หนังกลับนำเสนอภาพต่างๆ ในชีวิตประจำวันของ ‘ครอบครัว’ แบบที่ทำให้เราอมยิ้ม
นี่เป็นเรื่องสามัญที่ครอบครัวไหนๆ ก็คงต้องเจอ ทั้งปัญหาเรื่องลูกเล่นแรงใส่กัน ต้องเข้าไปเป็นกรรมการ หรือลูกเรียนหนังสือไม่ทันเพื่อน หรือลูกจะไปสอบเข้าโรงเรียนดีๆ เป็นความหวังของแม่-แม่ในครอบครัวที่ฐานะไม่ดีนัก
มันเป็นเรื่องราวอารมณ์ประมาณนั้น แต่ไม่น่าเบื่อ เพราะบทสนทนาที่ชวนขบคิดและไม่น่าเชื่อว่าจะออกมาจากปากเด็กอายุราวๆ สิบปีทั้งหลาย
จริงหรือที่คนเหยียดเพศที่สามมักบอกว่า การมีพ่อสองคนหรือแม่สองคน จะทำให้เด็กสับสนและมีปัญหา
หนังไม่ถามคำถามนี้ออกมาโต้งๆ เลย แม้ว่าจะเป็นปัญหาที่ถกเถียงกันอย่างร้อนแรง และคนรักเพศเดียวกันถูกคาดคั้นให้ตอบ
พวกเขาคงเหนื่อยที่จะเถียงกลับ จึงต้องแสดงให้เห็นจากชีวิตจริง
เราคิด ระหว่างที่ กัส เด็กชาย 10 ขวบกำลังเถียงกับแม่ของเขาเรื่องมวยปล้ำ
เราเห็นความเหนื่อยใจบนใบหน้าของผู้เป็นแม่ และความดื้อรั้นของลูก ที่อยากไปดู WWE ให้ได้
ถ้านี่นับเป็นหนึ่งในปัญหาของครอบครัว แล้วถ้าอย่างนั้น ครอบครัวใดบ้างที่ไม่มีปัญหา
กัสคงไม่ได้ตื่นมาแต่ละวันแล้วเอาแต่ถามว่า ทำไมฉันมีแม่สองคน ฉันเป็นเพศอะไรนะ ฉันต้องเล่นตุ๊กตาหรือเปล่า ฉันเป็นเด็กมีปัญหาหรือเปล่า
เขาก็เติบโตแบบเด็กที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างเอาใจใส่ มีน้องสาวเอาไว้ดูแลและรังแกไปพร้อมๆ กัน มีเรื่องแบบเด็กๆ ให้ครุ่นคิดและหมกมุ่นไปกับมัน
เขาวิดพื้น แล้วยืนเบ่งกล้าม (ซึ่งเป็นแค่ท่อนแขนเล็กๆ) อยู่หน้ากระจก
บางทีสำหรับกัส ช่วงเวลาดีๆ ในชีวิตคงไม่ได้มาจากการที่มีครอบครัวแบบคนอื่นๆ แต่อาจเป็นวินาทีที่เขายิ้มในแสงไฟจากเวที WWE นั่งเคียงข้างผู้เป็นแม่ที่ตั้งแง่กับมวยปล้ำมาตลอด แต่เข้าใจและให้พื้นที่แก่ความเป็นกัส เด็กชายผู้คลั่งไคล้มวยปล้ำ
ไม่ได้เรียกร้องความเห็นใจ แต่เปิดตาให้เราเห็นจุดร่วมที่ครอบครัวไหนๆ ต่างก็มี เรื่องราวการปรับตัวเข้าหากันและกันของสมาชิกในครอบครัว และเคารพในความเป็นเขาหรือเธอ ไม่ว่าตำแหน่งนั้นๆ จะเป็น พ่อ แม่ หรือลูก พี่ชาย พี่สาว น้องชาย หรือน้องสาว มันคือการยอมลดละสิ่งที่ตัวเองชอบ เพื่อทำให้อีกคนได้มีโอกาสสัมผัสสิ่งที่ตัวเองต้องการบ้าง
และไม่มีเหตุผลใดๆ ที่พ่อแม่ที่รักเพศเดียวกันจะทำหน้าที่นั้นด้อยไปกว่าพ่อแม่ครอบครัวอื่นๆ เลย
“คนที่เลี้ยงดูเรามาแล้วทำให้เราเป็นเราอย่างทุกวันนี้ ยังไงเขาก็คือครอบครัว” เสียงเด็กคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อใกล้จบเรื่อง
ชวนให้อึ้งว่า นี่มันมาจากปากเด็ก 10 กว่าขวบจริงๆ น่ะหรือ!
——————————-
Gayby Baby – ครอบครัวของฉัน
หนังแห่งครอบครัวยุคใหม่ที่ท้าทายสังคมออสเตรเลียถึงขั้นถูกเรียกร้องให้ ‘แบน’ มาแล้ว
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ Documentary Club
Author
