หลายคนเริ่มต้นใหม่กับสิ่งเก่าๆ
ปีใหม่ทุกปี
ที่ทำงานใหม่ทุกที่
แม้กระทั่งแฟนใหม่ทุกคน
อาจจะจริงก็ได้
ใบอ่อนย่อมผลิจากตุ่มตาเดิม
ใครเล่าไม่เคยประสบเรื่องเดิมๆ
อาจจะใช่
ทุกสิ่งหมุนวน
ใบไม้แก่ร่วงเป็นปุ๋ยให้ใบใหม่ผลิสะพรั่ง
มีสิ่งใดบ้างเปลี่ยนแปลง
มีสิ่งใดบ้างไม่เปลี่ยนแปลง
ขุยไผ่ย่อมเกิดมาฆ่าแม่
ผู้ยิ่งใหญ่ที่ผ่านการเป็นคนตัวเล็กมาแล้ว
ย่อมกลับไปสู่รูปรอยเดิมได้
จากลูกกลายมาเป็นพ่อแม่
หรือความรักผูกขาดกับความเคยชิน
สิ่งใหม่ไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไปหรือ
หรือการย้ำรอยเดิมอาจเป็นหนทางที่ถูกต้อง
การผลิตซ้ำจำนวนครั้งใหม่ๆ คือความสดใหม่ของโลก
ละอองหมอกคงไม่ต่างจากหิมะหรือน้ำตา
การค้นหาคงไม่สิ้นสุดเพราะมันเป็นอีกหนึ่งของเก่าที่ทำใหม่
ปล่อยให้แดดฉายแสง
ให้ฝนพรำ
ให้สายฟ้าฟาด
ให้คืนค่ำได้มืดมิด
ให้แฉกดาวส่องประกาย
แล้วรับรู้
อย่างเจียมตัว
วัฒนพงษ์ แก้วนาพันธ์
สนับสนุนวรรณกรรมไทย โดย
Author
