เรื่อง: พช มะลิเต็มพุ่ม
ทุกอย่างเริ่มต้นในกลางดึกของวันหนึ่ง วันสำคัญสำหรับหนุ่มสาวชาวมหาวิทยาลัย ‘วันก่อนสอบ’ ในช่วงเวลาที่ว่างเปล่าและกึ่งหมดหวังต่อปาฏิหาริย์ที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ เราสองสามคน, รวมผมด้วยแล้ว ตัดสินใจที่จะ ‘เท’ ชีวิตในวันพรุ่งนี้แมร่งเถอะ
เพื่อนคนหนึ่งกล่าวออกมาว่า “จะดูผัว” หล่อนคว้าโน้ตบุ๊คหันไปเปิดคลิปเพื่อผ่อนคลาย เพื่อนอีกคนกล่าวชวนตัวผมว่า “มาดู Produce 101 กันเถอะ” และนั่นเป็นครั้งแรกของผม กับรายการ Produce 101
ผมรู้สึกมาสักพักแล้วว่าเพื่อนไทยหัวใจเกาหลีของผมทุกคนต่างเสพมันอย่างบ้าคลั่ง และอาจวัดความฮิตได้จากแฮชแท็ก #produce101 ติดต่อกันอยู่หลายเดือนบนไทม์ไลน์ทวิตเตอร์
Produce 101 คือรายการค้นหาไอดอลแห่งชาติของเกาหลี (รายการเขาเคลมไว้เช่นนั้นนะครับ) กึ่งเรียลลิตี้กึ่ง ‘เซอร์ไวเวอร์’ (เช่น พวกเกมค้นหาผู้อยู่รอด คัดผู้เข้าแข่งขันออกไปเรื่อยๆ) โดยการนำผู้เข้าแข่งขันจำนวน 101 คนมารวมอยู่ในบ้านเดียวกัน มีกล้องวงจรปิดติดรอบบ้าน ให้ผู้ชมตามลุ้นตามเชียร์กันตลอด 24 ชั่วโมง คล้ายๆ กับรายการ The Star หรือ Academy Fantasia บ้านเรา ผู้ชมจะได้ลุ้นไปกับการเดินทางของผู้เข้าแข่งขันจนกว่าพวกเขาจะค่อยๆ ถูกคัดออก จนเหลือ 11 คนสุดท้าย กลายเป็นผู้ชนะ และได้เซ็นสัญญาเป็นศิลปินในที่สุด
เราจะได้ลุ้นกันตัวโก่งกับการคัดออก หวังใจว่าคนที่เรารักจะได้ไปต่อ พร้อมไปกับการนำเสนอเรื่องราวของผู้เข้าแข่งขันในหลายมุมมอง ทั้งความหล่อสวยและเสน่ห์ความสามารถของผู้เข้าแข่งขัน จึงไม่ใช่เรื่องยากที่รายการจะประสบความสำเร็จเรื่องเรตติ้ง เฉพาะในประเทศแตะที่ 6.7 ขณะที่ต่างประเทศ…ก็มากอย่างที่ส่งตรงมาถึงผมและเพื่อนได้ และการสร้างฐานแฟนคลับของศิลปินวงใหม่ไว้ต้อนรับทันทีที่พวกเขาออกมาจากรายการ
แต่ แต่ แต่… ผมขอยืนยันว่ามันไม่ได้มีเพียงเท่านี้ แค่สวยหล่อ เต้นเทพ ร้องเพลงเก่ง เสน่ห์เหลือล้น คงไม่จำเป็นต้องมาขายของกัน (ฮา) สิ่งที่น่าสนใจและคุ้มค่าแก่การนั่งดู มันคือ ‘ความเจ๋ง’ ในวิธีคิดของรายการ คือการเล่าเรื่องแบบ ‘ขยี้’ คือการสร้างคาแรคเตอร์ให้ผู้เข้าแข่งขัน บอกเลยว่านี่เป็นศาสตร์ของความ ’บันเทิงขั้นสุด’
ด้วย motto ของรายการคือ ‘ผู้ชมทุกท่านคือโปรดิวเซอร์แห่งชาติ’ ผู้ชมคือผู้คัดเลือกว่าใครคือ ‘ไอดอลแห่งชาติ’ คนต่อไป หมายความว่าตลาดเพลงเป็นผู้กำหนดศิลปิน (เท่ที่สุด) และแม้ว่ามันจะไม่เกิดอะไรเป็นรูปธรรมขนาดนั้น (เพราะอย่างน้อยๆ ผู้ชมคงไม่ได้แต่งเพลงให้ศิลปินวงนี้) แต่ก็พอจะเรียกว่าตัดสินอนาคตของผู้เข้าแข่งขันได้ ว่าไปก็เหมือนเรียลลิตี้ทั่วไปที่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคะแนนโหวต…โหวต และโหวตเท่านั้นที่ครองโลก แต่รายการทำให้เห็นชัดเจนว่า ความเป็นที่นิยมของศิลปินเป็นเรื่องสำคัญอันดับหนึ่งมากกว่าความสามารถ เก่งไม่พอ แต่ต้องทำให้คนรักได้ด้วย นี่แหละชีวิตจริง…ความรักชนะทุกสิ่ง
ความยิ่งใหญ่อลังการดาวล้านดวงของรายการ มันคือความ ‘โปรดักชั่นโคตรดี งานเกาหลีพรีเมียม’ ครับ ชัดๆ คือ ที่นั่งพีระมิดอันเป็นสัญลักษณ์ของรายการ ที่จะมีเก้าอี้จำนวน 101 ตัววางเรียงรายตามรูปทรงพีระมิดนั้น ผู้เข้าแข่งขันจะได้นั่งตามลำดับคะแนนโหวตของตัวเอง ที่หนึ่งได้นั่งบนยอด แล้วจึงไล่ลำดับลงไปเรื่อยๆ หมายความว่ายิ่งคะแนนน้อย ที่นั่งของคุณก็จะตกอยู่ที่ฐานพีระมิด ยังไม่รวมเวทีเคลื่อนที่รูปสามเหลี่ยมที่ใหญ่พอสำหรับให้คนหลักร้อยไปยืนเต้นแล้วยังมองออกว่าใครเป็นใคร
บนเวทีมีกล้องหลายร้อยตัวสำหรับถ่ายผู้เข้าแข่งขัน 101 คนในหลายอิริยาบถ และคุณครับ…มันยังมีเพลงที่แต่งใหม่ให้ผู้เข้าแข่งขันใช้ประชันกันอีกนะ เงินครับ…เงินทั้งนั้น มากมายมหาศาลจริงๆ
และความ ‘ขยี้’ ของ Produce 101 ที่ว่า อย่างที่หลายๆ คนที่เสพเกาหลีกันบ่อยๆ จะเข้าใจว่าสื่อบันเทิงเกาหลีมีความสามารถ ‘ขยี้’ อารมณ์ เพื่อพาผู้ชมไปถึงจุดอารมณ์ที่พวกเขาต้องการ กล่าวคือ ถ้าผู้ชมไม่เศร้าแบบน้ำตาตก พวกเขาก็ต้องหัวเราะให้ท้องแข็งไปกับมุกตลกแน่ๆ
Produce 101 มีกลิ่นของละครหลังข่าวนิดๆ เสนออารมณ์และความดราม่าของผู้เข้าแข่งขันพอประมาณ หากไม่ปลอมเกินไปนัก ทั้งมีประเด็นการแก่งแย่งชิงดี ความเห็นแก่ตัว น้ำใจ มิตรภาพ การเสียสละ ความทะเยอทะยาน ความพยายามพัฒนาตัวเองของผู้เข้าแข่งขัน การยอมรับความพ่ายแพ้ การทะเลาะ น้ำตา ผิดหวัง และอื่นๆ
เรียกได้ว่ามีครบทุกรสตามสูตรสำเร็จของเรียลลิตี้ และไม่ยากเลยที่เราจะเผลอเอาใจช่วยหรือเชียร์ใครสักคนในรายการให้ไปถึงรอบสุดท้าย ผมเองก็เป็นเหมือนกัน (ฮา)
Author
