พนักงานบริการทางเพศ (sex worker) ของ Maggie’s องค์กรการค้าบริการทางเพศที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองโตรอนโต แคนาดา ประสบความสำเร็จในการจัดตั้งสหภาพแรงงาน ขณะที่พนักงานบริการทั่วแคนาดาหวังว่าสิ่งนี้จะเป็นแนวโน้มจัดการปัญหาเหยียดเชื้อชาติและค่าจ้างที่ไม่เป็นธรรมในอุตสาหกรรมค้าบริการทางเพศ
ซาชิ เคลเลอร์ (Sachi Keller) หรือที่แฟนๆ รู้จักในชื่อ Onyx เธอเป็นนักระบำเปลื้องผ้าจากรัฐแอลเบอร์ตา ประเทศแคนาดา กล่าวกับ VICE ว่า เธอมีประสบการณ์ถูกหักค่าหัวคิว และทำงานเป็นเวลานานโดยไม่หยุดพัก ขณะที่การเป็นนักเต้นระบำเปลื้องผ้าผิวดำไม่กี่คนในพื้นที่ ทำให้เธอถูกสั่งให้ไว้ผมตรง แทนการถักผมเปีย ซึ่งผู้จัดการคลับพูดกับเธอเสมอว่า “เราไม่ได้เหยียดเชื้อชาติคุณนะ แต่เราจ้างคุณต่างหาก”
เมื่อต้นปี เคลเลอร์ไม่มีงานจ้างแม้สักงาน หลังจากเธอพูดถึงสภาพการทำงาน โดยเฉพาะเมื่อเธอร้องขอนายจ้างรายหนึ่งให้หยุดหักเงินเดือนของเธอ หรือเงินส่วนที่เรียกว่า ‘ค่าโปรโมชั่น’ (promo fee)
“ฉันใช้ช่องทางโซเชียลมีเดียพูดถึงปัญหานี้ แล้ววันต่อมาพวกเขาก็ไล่ฉันออก” เคลเลอร์กล่าว
ดังนั้น เคลเลอร์จึงดีใจที่รู้ว่า Maggie’s สามารถรวมกลุ่มกันเป็นสหภาพแรงงานแห่งแรกของงานด้านบริการทางเพศ ภายใต้สหภาพแรงงานสาธารณะแห่งแคนาดา (Canadian Union of Public Employees: CUPE)
“การมีสหภาพฯ จะช่วยทำให้มาตรฐาน ความคาดหวัง และความรับผิดชอบดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมีปัญหาระหว่างคนที่คุณทำงานด้วย เช่น ผู้จัดการและเจ้าของคลับ” เคลเลอร์กล่าว
แจสซี จัสติซ (Jassie Justice) ฝ่ายประชาสัมพันธ์และผู้ผลักดันการจัดตั้งสหภาพฯ ของ Maggie’s กล่าวว่า การรวมตัวเป็นสหภาพฯ จะช่วยให้พนักงานจัดการกับปัญหาได้อย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น ทั้งการเหยียดเชื้อชาติ การเหยียดคนข้ามเพศ ค่าจ้างที่ต่ำ และชั่วโมงทำงานที่น้อยเกินไป
“มันยากที่จะสนับสนุนตัวเองในฐานะคนทำงานผิวสี และยิ่งในองค์กรที่อดีตเต็มไปด้วยอคติแบบคนขาว” จัสติซกล่าว ก่อนเสริมว่า Maggie’s เต็มไปด้วยพนักงานผิวสีที่น่าทึ่ง “การรวมตัวเป็นสหภาพฯ ทำให้เราพูดคุยเกี่ยวกับอำนาจของคนขาวในบริบทของการทำงานได้จริงๆ
“แม้แต่องค์กรที่ก้าวหน้าที่สุด ก็ได้รับประโยชน์จากสหภาพแรงงาน” จัสติซกล่าว
แม้สหภาพฯ จะเป็นตัวแทนเฉพาะพนักงานบริการของ Maggie’s แต่เคลเลอร์และพนักงานบริการคนอื่นทั่วแคนาดาต่างก็หวังว่าเรื่องนี้จะจุดกระแสให้คนทั่วประเทศ ในทางหลักการแล้วการมีสหภาพฯ มีความเป็นไปได้ที่จะบังคับให้นายจ้างอนุญาตให้พวกเขาสามารถลาหยุดงาน ลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร และช่วยจัดการกับความรุนแรงและการละเมิดต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการทำงาน
นอกจากนี้การมีสหภาพฯ ยังช่วยเพิ่มอำนาจต่อรองเรื่องการหักค่าจ้างได้ นักเต้นระบำเปลื้องผ้าหลายคนทั่วแคนาดาต้องจองโชว์ที่คลับผ่านบุคคลที่ 3 อย่างบริษัทตัวแทน ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ภายใต้การกำกับของผู้จัดการคลับและจากตัวแทนที่ประสานงาน เมื่อถึงเวลาจ่ายเงิน ตัวแทนก็จะรับเงินส่วนหนึ่งไป และบ่อยครั้งคลับก็จะใช้วิธีหักเงิน เพื่อลงโทษนักเต้นระบำเปลื้องผ้าที่มาสายหรือมีข้อผิดพลาดในโชว์ “มันเป็นการขู่กรรโชกโดยตรง” นักเต้นผู้หนึ่งกล่าว
อย่างไรก็ตาม เคลเลอร์บอกว่ายังมีพนักงานบริการบางส่วนไม่อยากรวมตัวกันเป็นสหภาพแรงงาน เพราะพวกเขากังวลต่อผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากนายจ้าง รวมถึงงานโชว์ที่อาจลดลง
และที่แย่ไปกว่านั้น ความพยายามจากรัฐบาลในการปกป้องสิทธิของพนักงานบริการทางเพศยังไม่เพียงพอ “หากเป็นอาชีพอื่น ถ้าเราทำงานในร้านทำเล็บ ปฏิกิริยาจากภาครัฐคงต่างออกไปจากนี้มาก” เคลเลอร์กล่าว “เรารู้ว่ารัฐบาลไม่ชอบนักเต้นระบำเปลื้องผ้า แต่เราอยู่ที่นี่ มันเป็นธุรกิจ เราเป็นแรงงาน เราควรได้รับสิทธิและสิทธิพิเศษเช่นเดียวกับอาชีพอื่น”
นับแต่นั้นเป็นต้นมา เคลเลอร์สนับสนุนสิทธิของนักเต้นระบำเปลื้องผ้ามาตลอด ส่วนหนึ่งคือการจัดทำเว็บไซต์ที่นักเต้นสามารถเข้ามาแบ่งปันเรื่องราวได้ “ฉันรักงานของฉัน แต่บางครั้งพวกบริษัทชอบทำให้การทำงานนี้เป็นเรื่องยุ่งยาก” นักเปลื้องผ้านิรนามคนหนึ่งเขียน
สเตฟ เซีย (Steph Sia) นักเต้นระบำเปลื้องผ้าในแวนคูเวอร์ กล่าวว่า ความอ้วน ความชรา ที่พักแย่ๆ ในการเดินทาง สัญญาจ้างที่ไม่มั่นคง และการเล่นพรรคเล่นพวกระดับมหาศาล ล้วนส่งผลต่อสภาพการทำงานของนักเต้นระบำเปลื้องผ้าในแคนาดา
ปัญหาที่คล้ายกันนี้ เป็นแรงบันดาลใจให้อังกฤษมีสหภาพแรงงานพนักงานบริการทางเพศในปี 2019 “ฉันคิดว่านักเต้นแทบทุกคนประสบกับการถูกเลือกปฏิบัติมาก่อน แต่เราก็เป็นเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งในที่ทำงานทั่วไปนั่นแหละ” นักเต้นระบำเปลื้องผ้าคนหนึ่งเคยบอกกับ VICE
หลังจากการรวมตัวกันของสหภาพแรงงานในอังกฤษ นายจ้างเริ่มรับฟังมากขึ้น กระทั่งจ้างพนักงานเพื่อจัดการกับความกังวลของพนักงานบริการทางเพศ ส่วนในเนเธอร์แลนด์และสเปน สหภาพแรงงานบริการทางเพศมีความพยายามในการลดทอนความเป็นอาชญากรรมของอุตสาหกรรมลง ซึ่งจะช่วยให้งานบริการทางเพศมีความปลอดภัยยิ่งขึ้น แม้ขณะนี้พนักงานบริการส่วนใหญ่จะไม่รายงานการละเมิดแรงงานและการล่วงละเมิดอื่นๆ เนื่องจากกลัวว่าจะถูกละเลยหรือลงโทษโดยเจ้าหน้าที่ก็ตาม
“ฉันเห็นว่าสหภาพฯ เป็นช่องทางในการพูดคุยที่ทำให้เห็นภาพกว้างมากขึ้นต่อความยุติธรรมในงานบริการทางเพศ รวมถึงการทำความเข้าใจว่างานบริการทางเพศเป็นงานอย่างหนึ่ง และแสดงถึงความพยายามให้สิทธิที่พนักงานบริการทางเพศทุกคนควรได้รับ” แจสซี จัสติซ กล่าว หลังจากพนักงานบริการคนอื่นมีความหวังที่จะเห็นแนวโน้มของสหภาพแรงงานพนักงานบริการทางเพศเกิดขึ้นทั่วแคนาดา
ที่มา
A Sex Worker Group Unionized for the First Time in Canada
Author
