โปรดนำพาฉันไปสู่คืนวันเก่าก่อน

คืนวันเก่าก่อนขังฉันไว้ในห้อง – มืด
ผูกตรึงแขนขาด้วยโซ่ตรวนแห่งความโดดเดี่ยว
ฉันนิ่งเงียบอยู่เดียวดาย…
ดื่มกินความเจ็บปวดเป็นอาหารทุกคืนค่ำ
ปฏิเสธโลกภายนอก – ปราศจากโลกภายใน

จนเธอเปิดประตูเข้ามา
นำพาฉันโผบิน สู่เวิ้งฟ้ารัตติกาล
พร้อมฝูงหิ่งห้อยนับพันล้านตัว
ฉันพบเสี้ยวเศษหนึ่งของดวงจันทร์
ปะปนอยู่ในฝูงหิ่งห้อย
และสะท้อนอยู่ในดวงตาของเธอ

ทว่า มันเป็นของคนอื่น

สุไฮมี สะมะแอ

สนับสนุนวรรณกรรมไทย โดย

สมาคมผู้จัดพิมพ์และผู้จำหน่ายหนังสือแห่งประเทศไทย

สำนักพิมพ์แสงดาว

• Facebook
• Twitter
• Line

Author

WAY of WORDS
โครงการเปิดรับต้นฉบับเรื่องสั้นและบทกวี ไม่จำกัดความยาวและเรื่องที่อยากเล่า ต้นฉบับทั้งเรื่องสั้นและบทกวี ถูกอ่านและพิจารณาโดยคณะบรรณาธิการสายแข็ง ก่อนเผยแพร่ทาง waymagazine.org