เอนกายลงกับพื้น
วางสิ่งชื่นหวานลงสักครู่
ดื่มขมปร่าที่ไหลลงมาราวห่าฝน
หมอบราบลงเถอะ
ถอดความรุงรังที่ห่มพันเรือนกาย
จ้องมองกันด้วยแววตาลึกรู้สึก
เราจะคล้องมือ
เพื่อหักหลังสัตว์ประหลาด
ผู้สถาปนาตนเป็นนักยึดครอง
ความรักและสันติภาพ
คือสิ่งที่อาวุธไม่อาจนำพาให้
ถอดกระสุนของพวกคุณ
วางลงบนพื้น
สัมผัสสองมือบนแผ่นดิน
จรดหน้าผากน้อมรับทางย่ำเดิน
บนตีนดำของสามัญ
ยื้อแย่งกันไปไยสวรรค์แห่งนั้น
มันมีแต่ละอองฝุ่นและคราบไคล
สัตว์ประหลาด
ที่เสพสังวาสด้วยธนบัตรและปืน
หมอบราบแนบพื้น
สายฝนจากดวงตากำลังกระหน่ำ
เพื่อชะล้างความหม่นดำ…
จิตติมา ผลเสวก
สนับสนุนวรรณกรรมไทย โดย
Author
