WAY 88 ‘Youth Power’

01 CV88-DONE.ai

Main way

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ทศวรรษที่ 1960 – 1970 คือ Renaissance ของหนุ่มสาว โดยเฉพาะในโลกตะวันตก การประท้วงสงครามและเรียกร้องสิทธิเสรีภาพเป็นเป้าหมายใหญ่ในการเปลี่ยนแปลงไปสู่วันที่ดีขึ้น แต่วิกฤติเศรษฐกิจในศักราชถัดมา รัฐใช้การศึกษาเป็นเครื่องมือสำคัญในการขัดเกลาให้เด็กเรียบร้อย เชื่อฟังคำสอน พร็อพพากันดาซ่อนอยู่ในสื่อบันเทิง คนหนุ่มสาวกลายเป็นมนุษย์ที่ไร้พลังและนั่งดูโฆษณาน้ำอัดลมอยู่หน้าจอทีวี – หรือไม่ก็กินป็อปคอร์น

ปัจจุบัน ในอีกซีกโลกหนึ่ง เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล เด็กหัวขบถ กับ โจชัว หว่อง ผู้นำการประท้วงที่ฮ่องกงวัย 18 ไม่ได้คล้ายกันแค่เพียงหน้าตา หลังจากหลายทศวรรษที่พลังเยาวชนหนุ่มสาวระเหยไปจากกระแสสังคม การขึ้นสู่ผิวน้ำของเด็กสวมแว่นเนิร์ดๆ สองคนนี้คล้ายจะมีความหมายบางอย่าง

ไม่นานมานี้ ภาพของกลุ่มนักศึกษากลุ่มหนึ่งยกมือไหว้เจ้าหน้าที่ภาครัฐท่ามกลางสายฝนขณะใช้ตัวเองเป็นกันชนให้ชาวบ้านที่หน้าวัดโพนทอง ตำบลนาโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดเลย พวกเขาเป็นเจ้าของรางวัลเยาวชนต้นแบบ จาก คนค้นฅน อวอร์ด ครั้งที่ 5 จากนั้นกลุ่ม ‘ดาวดิน’ แสดงการไม่ยอมรับรัฐบาลที่มาจากคณะรัฐประหารจนถูกจับเข้าคุกพร้อมกับนักกิจกรรมอีกจำนวนหนึ่ง

ล่าสุด ณัฐนันท์ วรินทรเวช นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ส่งกระดาษเปล่าในการสอบวิชาหน้าที่พลเมือง ด้วยเหตุผลหนึ่งว่า “เป็นวิชาที่เต็มไปด้วยการยัดเยียดแนวคิดแบบเดียว และปฏิเสธการโต้แย้งแสดงความเห็นต่างตามวิถีประชาธิปไตย”

เราสามารถตั้งสมมุติฐานได้หรือไม่ว่า พวกเขาเติบโตมากับเหตุการณ์ผันผวนทางสังคมและการเมืองในช่วงสองทศวรรษหลัง จนทำให้พวกเขาต้องออกมาทำอะไรบางอย่าง

IMG_8431

Interview

ในกระบวนการปฏิรูปประเทศที่กำลังขับเคลื่อนเป็นวาระแห่งชาติขณะนี้ เลิศศักดิ์ คำคงศักดิ์ ผู้ประสานงานโครงการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะด้านทรัพยากรแร่ กลุ่มนิเวศวัฒนธรรมศึกษา บอกว่า ขบวนการประชาชนได้สร้างกระแสธารการปฏิรูปที่ก้าวหน้ามานานแล้วก่อนการรัฐประหาร และย้ำชัดถ้อยคำว่า “ก้าวหน้ากว่าโครงสร้างอำนาจยุคใดๆ โดยเฉพาะก้าวหน้ากว่าการปฏิรูปตามโครงสร้างและกลไกของ คสช. ที่เขาจัดวางและออกแบบไว้”

เรื่องที่เราพูดคุยกันจึงหนีไม่พ้นอุตสาหกรรมเหมืองแร่ อำนาจเถื่อน และการเมืองเรื่องสิ่งแวดล้อม

 

letter

จดหมายที่ไม่ได้ส่ง

พบคอลัมน์ใหม่ล่าสุดในนิตยสาร WAY ‘จดหมายที่ไม่ได้ส่ง’ พื้นที่นี้ว่าด้วยประเด็นทางศิลปะ ดนตรี ภาพยนตร์ และวรรณกรรม รับผิดชอบโดยนักประพันธ์และคอลัมนิสต์ผู้มีสำนวนโศกงาม ทินกร หุตางกูร จดหมายฉบับนี้เขียนถึงใคร เขาอาจเขียนถึงเพเนโลป หญิงสาวผู้เฝ้าคอยโอดิสสิอุสกลับบ้าน หรือเขียนถึงแมลงชีปะขาว หรือเขียนถึงดวงจันทร์ หรือเขียนถึงสายควันบุหรี่ของเด้กสาวที่สวมรองเท้าแบบคีบ ฯลฯ

ขอต้อนรับกลับบ้าน และเรายินดีที่จักกล่าว ‘เจ้าชายเสด็จแล้ว’

Author

WAY

Author

กองบรรณาธิการ
ทีมงานหลากวัยหลายรุ่น แต่ร่วมโต๊ะความคิด แลกเปลี่ยนบทสนทนา แชร์ความคิด นวดให้แน่น คนให้เข้ม เขย่าให้ตกผลึก ผลิตเนื้อหาออกมาในนามกองบรรณาธิการ WAY

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ โดยการเข้าใช้งานเว็บไซต์นี้ถือว่าท่านได้อนุญาตให้เราใช้คุกกี้ตาม นโยบายความเป็นส่วนตัว

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
Manage Consent Preferences
  • Always Active

บันทึกการตั้งค่า