มายาสะท้อนความจริง

ฉันเป็นนักเลงคีย์บอร์ด
สวมกอดกับความอคติ
มีดไม้ ปืนผา อย่าริ
สู้อิอิ คิคิ นานา

ปลายนิ้วฉันคือพระเจ้า
เจ้าแห่งการค้นหา
สืบโดยโบยแส้แผ่มา
รับใช้ประชาวิจารณ์

ความคิดของฉันคือเทวา
ทั้งศาลา ป่าช้า วิหาร
กินขี้ สกปรก เลื้อยคลาน
หย่อนยานยืนข้างตัวเอง

ฉันเป็นผู้อยู่เหนือทั้งมวล
เป็นชนวนวิ่งนำอย่างรีบเร่ง
ถูกผิดฉันคิดของฉันเอง
ลอยเคว้งอยู่ในโลกออนไลน์

ออนเอ๋ยออนไลน์อะไรเล่า
อย่ามัวเหงาเพื่อนเจ้าเข้ามาไลค์
ไม่รู้จักไม่รักกันช่างปะไร
แค่แบ่งใจผ่านไลค์ให้แก่กัน

หากแม้นไลค์ยังแบ่งให้แก่กันยาก
คงลำบากจะแบ่งใจให้ใครนั่น
ถือครรลองตัวตนพ้นคืนวัน
รอว่าใครจะให้ฉันเพียงอย่างเดียว

โลกมายากับความจริงมาบรรจบ
จึงได้พบโลกเดิมเริ่มบิดเบี้ยว
มีเครื่องมือสมานกันให้กลมเกลียว
ขณะเดียวก็ไหม้มอดจนวอดวาย

ฉันคือกระจกสะท้อน
ซึ่งอาวรณ์ความห่างไกลจนใจหาย
คนรอบข้างแปรสภาพเป็นออนไลน์
ต่างสูญหายแยกย้ายเพียงลำพัง

กรวิก อุนะพำนัก


สนับสนุนวรรณกรรมไทย โดย

สมาคมผู้จัดพิมพ์และผู้จำหน่ายหนังสือแห่งประเทศไทย
สมาคมผู้จัดพิมพ์และผู้จำหน่ายหนังสือแห่งประเทศไทย
สำนักพิมพ์แสงดาว
สำนักพิมพ์แสงดาว

Author

WAY of WORDS
โครงการเปิดรับต้นฉบับเรื่องสั้นและบทกวี ไม่จำกัดความยาวและเรื่องที่อยากเล่า ต้นฉบับทั้งเรื่องสั้นและบทกวี ถูกอ่านและพิจารณาโดยคณะบรรณาธิการสายแข็ง ก่อนเผยแพร่ทาง waymagazine.org

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ โดยการเข้าใช้งานเว็บไซต์นี้ถือว่าท่านได้อนุญาตให้เราใช้คุกกี้ตาม นโยบายความเป็นส่วนตัว

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
Manage Consent Preferences
  • Always Active

บันทึกการตั้งค่า